'n Verklaring deur John J. Mahlmann, Uitvoerende Direkteur, MENC

Music of the Heart,” is die Miramax-film gegrond op die werklike verhaal van Roberta Guaspari, 'n vrou wat 'n musiekuitvoerprogram vir kinders in Oos-Harlem begin en onderhou het – soos sy tot vandag toe volhou. Die intrige beklemtoon die onderwyser se krag en gees om teëspoed te oorkom, die vriendskappe wat haar gehelp het om haar doel te bereik, en die manier waarop die kinders en gemeenskap voordeel trek uit haar pogings.

Dit alles sorg vir 'n wonderlike fliek. Maar die deel wat my regtig interesseer, as die direkteur van 'n vereniging van meer as sewentigduisend musiekonderwysers, is die feit dat sy haar doelwitte bereik en die lewens van kinders deur musiek aanraak.

Nou vermoed ek dat die meeste kykers dit by uitstek geloofwaardig sal vind. Die meeste ouers kan nadink oor hul kind se ervarings op skool - of terugdink aan hul eie skooljare - en tot die gevolgtrekking kom dat baie, baie kinders by die skool betrokke bly en as studente na nuwe hoogtes styg as gevolg van betrokkenheid by die musiekprogram. Studente word betrek in die unieke mengsel van groepidentiteit en persoonlike prestasie wat aangebied word deur die ervaring om musiek saam met ander in 'n ensemble te speel. En hulle leer gou iets van die aard van werk terwyl hulle daarna streef om die groep beter te laat klink en beter te wees deur die kollektiewe en individuele pogings van elke musikant - 'n leerproses wat hulle na hul ander studies oordra.

Hierdie resultaat van musiekstudie - die ontwikkeling van 'n diep gevoel van gemeenskapsprestasie gebaseer op persoonlike inspanning - kom pragtig na vore in Streep se uitbeelding van die musiekonderwyser in die fliek. Dit is 'n geloofwaardige uitbeelding, want dit lyk asof ouers en studente amper universeel hierdie resultaat van musiekstudie begryp en dit van hul musiekonderwysers en musiekprogramme in hul skole verwag.

Maar kan ouers algemeen verwag dat hul plaaslike skool 'n voldoende musiekprogram het? Die antwoord is nou meer byna "ja" as wat dit vyf of tien jaar gelede was as gevolg van twee faktore: eerstens het ons huidige nasionale welvaart groter befondsing vir skole in die algemeen beteken, en tweedens, die daarstelling van nasionale standaarde vir musiekonderrig en die ontwikkeling van soortgelyke standaarde in die meeste state het musiekonderwysers en almal anders in die opvoedkundige instelling gedwing om enige ondeurdagte idee dat musiekstudie gemarginaliseer kan word en die standaarde net betyds gekom het vir 'n nuwe golf van verwagtinge deur ouers te heroorweeg. Ouers het nou hoër verwagtinge, gebaseer op 'n groeiende hoeveelheid navorsing wat toon dat musiekstudie kinders sal help om op baie maniere te groei en sukses te behaal—in die samelewing, op skool, in die ontwikkeling van intelligensie en in die lewe. Daar is genoeg goeie resultate van hierdie navorsing (alhoewel, om seker te maak, sommige resultate van die vroegste studies in die veld steeds gedebatteer word) dat ouers op vaste grond is wanneer hulle hierdie verwagtinge by hul argumente voeg wat 'n goed beplande musiek vra. kurrikulum.

Maar hoewel die prentjie vir musiekonderrig vir kinders nou rooskleuriger is as in die onlangse verlede, is ons nog nie op die punt waar ouers 'n voldoende musiekprogram in elke skool kan verwag nie. Weliswaar het ons sterk ekonomie die meeste skooldistrikte toegelaat om in staat te voel om musiekprogramme te finansier—maar te dikwels weeg probleme in die plaaslike prentjie swaarder as die nasionale neiging. Te dikwels word plaaslike besluitnemers voor moeilike keuses gekonfronteer met betrekking tot tyd en befondsing vir verskeie akademiese programme—en te dikwels ly die musiekprogram daaronder. Te dikwels word skole en skooldistrikte met lae vlakke van prestasie gekonfronteer met die neem van hierdie moeilike besluite - en te dikwels is die kinders wat die dissipline en betrokkenheid wat deur musiekstudie gebring word die meeste kan gebruik, diegene wat die geleentheid geweier word.

"Music of the Heart" wys wat kan gebeur wanneer 'n skool kinders die geleentheid gee om musiek te studeer. Ek hoop dat almal wat die fliek sien die belangrikheid van musiek in ons skole en ons gemeenskappe sal verstaan en die woord versprei oor hoekom musiek so noodsaaklik vir ons almal is. En dan moet ons saamwerk om musiekprogramme te ondersteun, en die voordele van musiek in gedagte te hou wanneer besluite geneem word as ouers, as belastingbetalers en as burgers.

As dit in die grootste deel van die land te midde van welvaart gedoen kan word – en as dit in Oos-Harlem gedoen kan word in die konteks van ’n ekonomies sukkelende gemeenskap – kan ons verseker dat dit oral in ons nasie gedoen word. Vir al ons kinders.

www.menc.org  vir inligting oor hoe om musiekonderrig te help ondersteun.